Język obcy zawodowy jako podstawa kształcenia zawodowego w szkole branżowej
„Wie der Meister, so das Werk”. Z dzieła poznaje się mistrza.
Język obcy zawodowy (JOZ) jest traktowany w rozporządzeniu MEN z 7 lutego 2012 r. „O podstawie programowej w zawodach” jako jeden z kilku fundamentów kształcenia zawodowego i technicznego. W związku z tym język obcy zawodowy stał się niezbędnym filarem przygotowania językowego i zawodowego ucznia. Rozwój technologii informacyjnych i komunikacyjnych wymusza wielojęzyczną komunikację.
Celem nauczania języka obcego ukierunkowanego zawodowo jest kształtowanie umiejętności komunikowania się w sytuacjach zawodowych. Uczeń, posługując się zasobem środków językowych, analizuje, interpretuje i formułuje wypowiedzi i teksty pisemne, dotyczące wykonywania typowych czynności zawodowych.
Jako nauczyciel języka niemieckiego uważam, że dzięki znajomości języka fachowego będzie uczniom łatwiej porozumieć się z kolegami i przełożonymi np. na budowie. Wyjazdy Polaków za granicę nie ograniczają się tylko do turystyki. Młodzi ludzie poszukując pracy, dysponują co najmniej ograniczonymi umiejętnościami językowymi i nie znają języka ukierunkowanego zawodowo. Znajomość języka niemieckiego zawodowego zwiększa ich szanse na zdobycie pracy w niemieckich firmach w Polsce i za granicą.
Autorefleksja
Lekcję dotyczącą pracy polskich rzemieślników z branży budowlanej przeprowadziłem w trzeciej klasie szkoły branżowej. Opracowując scenariusz, położyłem nacisk na praktyczne zastosowanie omawianych treści. Celem głównym zajęć było utrwalenie słownictwa związanego z budową domu (materiały, narzędzia budowlane, zawody, czynności) poprzez wykonywanie ćwiczeń na tablicy interaktywnej.
Zastosowane metody pracy (głównie aktywizujące) oraz środki dydaktyczne (zestawy ćwiczeń na tablicy interaktywnej) sprawiły, że uczniowie byli zaangażowani w tok lekcji i chętnie wykonywali zadania. Potrafili przedstawić się szefowi i kolegom na budowie oraz poinformować przełożonego o swoich umiejętnościach zawodowych. Poprawnie nazywali typowe narzędzia stosowane na budowie i wymieniali proste czynności wykonywane za pomocą tych narzędzi.
Uczniowie w parach przygotowali portret polskiego rzemieślnika pracującego za granicą, uwzględniając cechy zawodowe, przygotowanie do zawodu, wykształcenie i wymagania płacowe. Przy pomocy nauczyciela zredagowali ogłoszenie o usługach budowlanych.
Uważam, że opracowane przeze mnie materiały w atrakcyjny i przystępny sposób umożliwiły uczniom zrozumienie trudnej tematyki i pomogły lepiej zapamiętać omawiane treści. Rozbudziły u młodych ludzi naturalną ciekawość poznawania zagadnień związanych z ich przyszłą pracą.
Zapraszam do zapoznania się ze scenariuszem lekcji.
Komentarz do obserwowanych zajęć
Lekcja otwarta przeprowadzona przez Leszka Wróbla została oceniona pozytywnie. Przebieg zajęć był zgodny ze scenariuszem, a zamierzone cele zostały osiągnięte. Zastosowane różnorodne i atrakcyjne środki dydaktyczne zaangażowały uczniów do pracy. Chętnie wykonywali ćwiczenia na kartach pracy i na tablicy interaktywnej, wyciągali poprawne wnioski, potrafili dopasować nazwę zawodu do czynności, rozpoznawali niemieckie nazwy narzędzi oraz podawali cechy polskich rzemieślników. Świadczy to o bardzo dobrze przemyślanych materiałach zaproponowanych przez nauczyciela prowadzącego, które były dostosowane do potrzeb ucznia i wyzwalały jego kreatywność.