Rozwiązania na rzecz ucyfrowienia w krajowym systemie edukacji - Publikacje konsultantów i doradców -

Analizując kierunki polityki oświatowej państwa na przestrzeni 11 lat, można zauważyć jak często pojawiały się w nich zagadnienia związane z technologią informacyjno- komunikacyjną i próbą dostosowania poziomu i jakości kształcenia do wymogów rynku pracy. Poczynając od roku szkolnego 2015/2016 w którym jeden z kierunków brzmiał:  Podniesienie jakości kształcenia w szkołach ponadgimnazjalnych poprzez zaangażowanie przedstawicieli partnerów społecznych w dostosowywanie kształcenia zawodowego do potrzeb rynku pracy^[1].  W kolejnych latach szkolnych przedstawia się to następująco:

• 2016/2017 - Rozwijanie kompetencji informatycznych dzieci i młodzieży w szkołach i placówkach^[2],
• 2017/2018  - Bezpieczeństwo w internecie. Odpowiedzialne korzystanie z mediów elektronicznych^[3],
• 2018/2019 - Rozwijanie kompetencji cyfrowych uczniów i nauczycieli. Bezpieczne i odpowiedzialne korzystanie z zasobów dostępnych w sieci^[4],
• 2019/2020 - Rozwijanie kreatywności, przedsiębiorczości i kompetencji cyfrowych uczniów, w tym bezpieczne i celowe wykorzystywanie technologii informacyjno-komunikacyjnych w realizacji podstawy programowej kształcenia ogólnego^[5],
• 2020/2021 - Wykorzystanie w procesach edukacyjnych narzędzi i zasobów cyfrowych oraz metod kształcenia na odległość. Bezpieczne i efektywne korzystanie z technologii cyfrowych^[6],
• 2021/2022 - Roztropne korzystanie w procesie kształcenia z narzędzi i zasobów cyfrowych oraz metod kształcenia wykorzystujących technologie informacyjno-komunikacyjne. Wdrażanie Zintegrowanej Strategii Umiejętności – rozwój umiejętności zawodowych w edukacji formalnej i pozaformalnej, w tym uczeniu się dorosłych^[7].