"Wiosna średniowiecza". Szkolny serwis informacyjny - dla klasy pierwszej dziennikarsko-humanistycznej LO
Beata Brożek, nauczyciel w III LO im. Unii Lubelskiej w Lublinie jest autorką propozycji dydaktycznej "Wiosna średniowiecza". W 20. numerze "Ad rem" ukazał się konspekt autorki poświęcony twórczości Karola Wojtyły.
„Wiosna średniowiecza”. Szkolny serwis informacyjny
Propozycja dydaktyczna dla klasy pierwszej dziennikarsko-humanistycznej
Wstęp
Współczesna szkolna polonistyka stoi przed wieloma dylematami. Pozwolę sobie jednak, w kontekście proponowanej lekcji, zwrócić uwagę na wybrane.
• Jak nauczać o kulturze wysokiej i tradycji młodych ludzi – odbiorców kultury masowej?
• Jakim stylem (kodem) przemawiać do uczniów, posługujących się sprawnie esemesem, mejlem; komunikujących się szybko i hasłowo; oglądających częściej telewizję i słuchających muzykę pop niż czytających klasykę i wychodzących do teatru czy filharmonii?
• Jak zachęcić do czytania Legendy o świętym Aleksym czy Rozmowy Mistrza Polikarpa ze Śmiercią pasjonatów twórczości Masłowskiej czy Filipiuka? Jak „odświeżyć” przeszłość?
• Jakie metody i formy pracy z uczniem stosować, by go zachęcić, zaciekawić, nauczyć?
• Jak uwrażliwiać na świadomy odbiór mediów, na tworzenie kultury?
Naszym zadaniem jest wprowadzać młodych ludzi w świat kultury wysokiej, nie rezygnując przy tym z uświadamiania im cech popkultury także ze względu na zdolność kultury masowej do przyjmowania, przyswajania i przetwarzania wątków kultury wysokiej. Zwłaszcza, że relacje zachodzące pomiędzy tymi dwiema kulturami nie ograniczają się do asymilowania i upraszczania przez kulturę masową kodów przynależnych kulturze wysokiej. Wielu twórców kultury wysokiej, usiłując opisać i ocenić współczesny świat, decyduje się na rodzaj kolaboracji ze sztuką masową. Ponadto należy zwrócić uwagę, że dla współczesnego młodego człowieka świat mediów, zwłaszcza elektronicznych jest środowiskiem naturalnym, kod tych środków komunikacji staje się ich naturalny językiem. Trzeba nam mieć świadomość nieco innego odbiorcy, choć nadal ucznia.
Prezentowana propozycja jest swoistym eksperymentem dydaktycznym, stanowiącym próbę połączenia treści nauczania (zagadnienia kulturowe i literackie), wynikających z programu, z formą dziennikarską, konkretnie: telewizyjnym serwisem informacyjnym. Wydaję mi się nowym rozwiązaniem dla przyswajania treści trudnych, przybliżania kultur odległych i mentalnie dalekich od współczesnego myślenia o świecie. Ponadto jest próbą wyjątkowego zaangażowania umiejętności oraz oryginalności pomysłów naszych uczniów.
Temat przygotowany jest dla klasy szczególnie zainteresowanej dziennikarstwem. Stąd też dość śmiałe sięgnięcie w tym projekcie po elementy różnych gatunków dziennikarskich oraz stworzenie możliwości samodzielnego przygotowania przez uczniów propozycji programu informacyjnego. To próba sił w realizacji ich dziennikarskich marzeń
Pewną inspiracją w poszukiwaniu nowych rozwiązań dydaktycznych okazała się publikacja wydawnictwa Universitas "Przygotowanie ucznia do odbioru różnych tekstów kultury", po red. Anna Janus – Sitarz. Kraków 2004.